Παρασκευή 1 Αυγούστου 2008

Πώς αλλάζει η (τόσο σκα...τά) σημερινή εκκλησιαστική κατάσταση;

Σήμερα οι εκλέκτορες του αρχιεπισκόπου ψηφίζουν εκείνον, από τον οποίο προσδοκούν επιπλέον δύναμη, θέσεις, αρμοδιότητες, χειροτονίες ημετέρων, δόξα και χρήμα. Σήμερα κατά το πλείστον οι υποψήφιοι επίσκοποι (αρχιμανδρίτες) στην πλειονότητά τους δεν ζουν βίο άγιο και άμεμπτο. Απεναντίας ζουν εν πολλοίς βίο κατάπτυστο αγόμενοι από πάθη ατιμίας.

ΕΚΛΟΓΗ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

Ρωτούν οι άνθρωποι: «Πώς είναι σωστό να γίνεται η εκλογή του αρχιεπισκόπου ή και των επισκόπων, όταν έρχεται η ώρα;».
Έχουν ενδιαφέρον οι άνθρωποι, αλλά δεν γνωρίζουν τι λέει ακριβώς ο λόγος του Θεού επ' αυτού, αλλ' ούτε και ικανοποιούνται από όσα ακούν και βλέπουν στα τηλεπαράθυρα. Διαθέτουν ωστόσο στοιχειώδες αισθητήριο που τους πληροφορεί την ανευθυνότητα και τη σκοπιμότητα των λεγομένων, ανάλογα με το ποιος τα λέει.
Ας δούμε λοιπόν τι λέει ο λόγος του Θεού σχετικά με την πρώτη εκλογή αποστόλου, του Ματθία, στη θέση του απαγχονισθέντος Ιούδα.
«Όταν μπήκαν», λέει, «στην Ιερουσαλήμ (οι χριστιανοί που μόλις είχαν παρακολουθήσει την ανάληψη του Χριστού), ανέβηκαν στο πάνω πάτωμα του σπιτιού, όπου συνήθιζαν να συναντώνται όλοι οι πιστοί και οι απόστολοι (ονομαστικώς). Όλοι αυτοί με μια καρδιά παρέμειναν ακούραστοι στην προσευχή και στη δέηση μαζί με τις γυναίκες και τη μητέρα του Ιησού Μαρία και τα νομιζόμενα αδέλφια του.. Ήταν μια συνάθροιση περίπου εκατόν είκοσι προσώπων στον ίδιο χώρο. (Και αφού μίλησε ο Πέτρος για την αυτοκτονία του Ιούδα και για την ανάγκη να συμπληρωθεί ο αριθμός των αποστόλων), πρότειναν δύο, τον Ιωσήφ, που λεγόταν Βαρσαβάς, ο οποίος πήρε την επωνυμία Ιούστος, και τον Ματθία.
Και προσευχήθηκαν και είπαν:

«Συ Κύριε, που γνωρίζεις τις καρδιές όλων, φανέρωσε από τους δύο τον έναν, αυτόν που έχεις διαλέξει, να πάρει τον αποστολικό κλήρο, από τον οποίο εξέπεσε ο Ιούδας και πήγε στον τόπο της αιώνιας καταδίκης που τον διάλεξε μόνος του».
..Και έριξαν κλήρους με τα ονόματα των δύο και έπεσε ο κλήρος στο Ματθία και λογαριάστηκε μαζί με τους έντεκα αποστόλους»
(Πραξ. 1, 13-26).

Από τα παραπάνω βγαίνουν οι εξής διαπιστώσεις:
1. Γίνεται μία συνάθροιση των αποστόλων και των πιστών, δηλαδή της εν σπέρματι εκκλησίας στην Ιερουσαλήμ σε κάποιο σπίτι, συνολικά 120 προσώπων περίπου.
2. Η όλη συνάθροιση εκπέμπει το άρωμα της πίστεως, της ομοψυχίας, της αγάπης, της ενότητας, της εκ των άνωθεν προσδοκίας.
3. Απόστολοι, άνδρες και γυναίκες, και η Μαρία σαν μία από τις άλλες προσεύχονται για πολλές ώρες ακούραστα.
4. Ήταν όλοι ορθόδοξοι. Κανένας τους δεν ήταν αιρετικός ή φίλος αιρετικών ή φίλος πολιτικών. Όλοι καταδίκασαν την στάση του αιρετικού Ιούδα.
5. Ήταν όλοι άγιοι και άμεμπτοι. Δεν είχαν ούτε υποψία ηθικού σπίλου.
6. Θερμαίνει το κλίμα ο Πέτρος με σχετική ομιλία του.
7. Προτείνονται δύο, ο Ιούστος και ο Ματθίας.
8. Και οι δύο ανήκουν στην τάξη των απλών Χριστιανών, των λαϊκών, όπως λέμε σήμερα.
9. Προσεύχονται ξανά ειδικά για την εκλογή, θεωρούν την εκλογή ήδη γενομένη από τον καρδιογνώστη Θεό, και ζητούν να τους φανερώσει ποιόν διάλεξε.
10. Ρίχνουν κλήρο και θεωρούν τον κλήρο σαν βουλή του Θεού.
11. Ο κλήρος πέφτει στον Ματθία.
12. Ο Ματθίας λογαριάζεται ένας από τους δώδεκα.
Νομίζω πως τώρα το ζήτημα του πώς πρέπει να εκλέγεται ο επίσκοπος ή ο αρχιεπίσκοπος, ή πατριάρχης (επίσκοποι είναι και αυτοί) έχει διαφωτισθεί πλήρως. Αλλά πρέπει με λύπη να ομολογήσουμε ότι στις σημερινές εκλογές αυτά τα άγια δεν τηρούνται. Και αφού δεν τηρούνται τα άγια, σίγουρα εφαρμόζονται τα αμαρτωλά. Σήμερα ο επίσκοπος εκλέγεται μόνο από επισκόπους. Το δικαίωμα του πιστού λαού έχει εκπαραθυρωθεί. Σήμερα εκλέγονται επίσκοποι μόνο κληρικοί (πρεσβύτεροι), όχι λαϊκοί. Διότι υπάρχουν και λαϊκοί ευσεβέστατοι και ικανώτατοι, που θα μπορούσαν να εκλεγούν όπως ο Ματθίας και όπως αργότερα ο Φώτιος και άλλοι επίσκοποι, δεχόμενοι αλλεπάλληλες χειροτονίες (διακόνου, πρεσβυτέρου, και επισκόπου «αθρόον», όπως επικράτησε αργότερα στην εκκλησιαστική ορολογία) μέσα σε τρεις μέρες ή μία εβδομάδα.
Σήμερα αρχιεπίσκοπος εκλέγεται μόνο επίσκοπος, όχι πρεσβύτερος, όχι λαϊκός, όχι απλό μέλος της εκκλησίας. Σήμερα επικρατέστεροι υποψήφιοι αρχιεπίσκοποι είναι συνήθως οι θορυβώδεις και επεισοδιακοί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Εμφανίζονται κατά κανόνα στο κουτί του διαβόλου, δηλώνουν υποψηφιότητα, κάνουν δηλώσεις, μετέρχονται διαβολικούς τρόπους για να κερδίσουν την προτεραιότητα, υποσκάπτουν το κύρος των συνυποψηφίων τους με ελεεινά ψεύδη και δεινές συκοφαντίες, σχηματίζουν συμπαγείς ομάδες, δωροδοκούν γινόμενοι σιμωνιακοί, συνεργάζονται με τα ισχυρά πρόσωπα της πολιτείας και υπόσχονται ανταλλάγματα ή συμβιβασμούς σε βάρος της ακεραιότητος της πίστεως.
(Φαντασθήτε ο Ματθίας να εκλέγονταν απόστολος με την παρέμβαση του αυτοκράτορα της Ρώμης Καλιγούλα ή Κλαυδίου!).
Αρκετοί σαφώς και απεριφράστως πρόσκεινται φιλικώς στον αντίχριστο πάπα και διακαώς επιθυμούν την υποταγή και απορρόφηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τη Χάρυβδη (= ρουφίχτρα) του παπισμού. Και μόνο για το λόγο αυτό θα έπρεπε όχι μόνο υποψήφιοι για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο να μην είναι, αλλά και από το αξίωμα του επισκόπου να καθαιρεθούν, και στη συνέχεια να αφορισθούν. Να μην είναι καν μέλη της εκκλησίας, αλλά ισοβίως προσκλαίοντες.
Σήμερα οι εκλέκτορες του αρχιεπισκόπου ψηφίζουν εκείνον, από τον οποίο προσδοκούν επιπλέον δύναμη, θέσεις, αρμοδιότητες, χειροτονίες ημετέρων, δόξα και χρήμα. Σήμερα κατά το πλείστον οι υποψήφιοι επίσκοποι (αρχιμανδρίτες) στην πλειονότητά τους δεν ζουν βίο άγιο και άμεμπτο. Απεναντίας ζουν εν πολλοίς βίο κατάπτυστο αγόμενοι από πάθη ατιμίας.
Υπάρχουν υποψήφιοι..
..Θρασείς, σπάταλοι, δωροδόκοι, ανήθικοι, βίαιοι, μώμοι, σπιλάδες, υποκριτές, κόλακες, αμαθείς, αθεολόγητοι, μικροπρεπείς, εκδικητικοί, μνησίκακοι, αρριβιστές, καταφρονητές, χαλαροί στην πίστη ή και όλως προδοτικοί, διώκτες των ευσεβών, φίλοι των φαύλων, φιλάργυροι, φιλόδοξοι, αυτοπρόβλητοι, χλυδάτοι, κ.λπ.
Τα προσόντα τους;
..Έχουν σχεδόν τόσα «προσόντα» που ούτε και ο μέγας και πρώτος μάναντζερ των πολυεθνικών εταιρειών δεν διαθέτει. Δεν κάθονται ποτέ στα όρια της περιφερείας του μητροπολίτου τους, αλλά πραγματοποιούν αλλεπάλληλα ταξίδια, επισκέπτονται τους κατά τόπους μητροπολίτες, αδειάζουν τα πόρτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου τους στο γραφείο του μητροπολίτη (πολυτελή υφάσματα, χρυσά εγκόλπια, ράβδους, ωμοφόρια μικρά και μεγάλα), λιβανίζουν, κολακεύουν, εκλιπαρούν, εμφανίζονται ως ομιλητές στους ναούς, κ.λπ.).
Τι άλλο κάνουν;
..Ταξιδεύουν και στο εξωτερικό και συναντώνται με επισκόπους του οικουμενικού κλίματος και άλλα πρόσωπα ή κάνουν τουρισμό, μένουν σε πολυτελή ξενοδοχεία πολλές αμάρτυρες βραδιές, δαπανούν τεράστια χρηματικά ποσά, που ένας Θεός γνωρίζει από πού αντλούνται, ζουν σαν ηγεμόνες.
Και συνήθως τελικά εκλέγονται αυτοί και εμφανίζονται ύστερα με πολυτελείς αρχιερατικές στολές και περισσή σοβαροφάνεια και κομπορρημοσύνη ως ποιμένες του λαού.
Σήμερα η εκλογή επισκόπου μόνο εκλογή από το Θεό δεν είναι. Ο σεπτός Γέρων μητροπολίτης π. Φλωρίνης Αυγουστόνος, αηδιασμένος από τον τρόπο της λειτουργίας του μηχανισμού εκλογής επισκόπων στις μέρες του, που σήμερα είναι ακόμα χειρότερος, είχε ονομάσει το εκλεκτορικό σώμα κλωσσομηχανή. Και είχε δίκαιο, αφού οι περισσότερες εκλογές επισκόπων γίνονται σχεδόν μόνο από τον πρόεδρο της ιεράς συνόδου τον και αρχιεπίσκοπο, ο οποίος προτείνει τους δικούς του, και οι ψοφοδεείς εκλέκτορες τον ψηφίζουν σιωπηρώς και αδιαμαρτυρήτως, με αποτέλεσμα ο αρχιεπίσκοπος να ισχυροποιεί ολοένα και περισσότερο τη θέση του, ώστε αν συμβεί να είναι και λίγο ισχυρή προσωπικότητα, να σύρει την εκκλησία του Χριστού στην εκκοσμίκευση στη διαφθορά και στην αίρεση. Οι δε άλλοι επίσκοποι να επιδιώκουν με αναξιοπρεπείς τρόπους (σιωπή στα ζητήματα της εκποιήσεως της Ορθοδοξίας, σιγή και συμπόρευση στη φαυλότητα του ήθους, κ.λπ.) τη φιλία του ισχυρού
αρχιεπισκόπου, του αντιγράφοντος την εξουσία και τον τρόπο του διοικείν του πάπα των παπικών, για να μπορέσουν και αυτοί μέσω αρχιεπισκόπου να αναδείξουν κάποια στιγμή τους ευνοούμενους τους σε επισκόπους. Έτσι ο μεν αρχιεπίσκοπος αυγατίζει την εξουσία του, οι επίσκοποι εξουθενώνονται και εξανδραποδίζονται, το δε συνοδικό σύστημα ποδοπατήται.

Σήμερα κάποιοι επίσκοποι έχουν δημιουργήσει περί αυτούς περιβάλλοντα αμφιβόλου ηθικής υποστάσεως, υποκείμενα σε απεχθή και κολάσιμα σοδομικά πάθη και καλλιεργούν γύρω τους θερμοκήπια σοδομισμού, τόσο προκλητικά, ώστε προκαλούνται ακόμη και οι κοσμικοί δημοσιογράφοι και κάποτε αγανακτισμένοι ανοίγουν τους φακέλους τους και παρουσιάζουν τα «κατορθώματα» των επισκόπων αυτών και των άλλων κληρικών του περιβάλλοντός τους, σε σημείο να καταρρακώνεται το κύρος του κλήρου στο πρόσωπό τους και να γίνονται περίγελος των πάντων.
Θα ήθελαν μάλιστα κάποιοι επίσκοποι να θεωρούνται τα αίσχη τους προσωπικά δεδομένα από την σχετική κρατική αρχή, ώστε να ακολασταίνουν, να ασελγούν και να μην τους ταράζει κανένας τη μακαριότητά τους.
Κι επειδή δυστυχώς υπάρχει αυτό το χάος στους κόλπους της επίσημης εκκλησίας, αυτή η απομάκρυνση από το αποστολικό πρότυπο, που αναφέραμε πιο πάνω, είναι πολύ δύσκολο να απάντηση κανείς στο αρχικό ερώτημα, ποιος είναι ο σωστός τρόπος εκλογής νέου αρχιεπισκόπου.
Είναι σα να ζητάει κάποιος βελόνα μέσα στο δάσος ή να ψάχνει σ' ένα κουρέλι γεμάτο μπαλώματα να βρει το αρχικό ύφασμα. Γι αυτό και είναι επόμενο να μην εκλέγονται οι ευσεβείς και άξιοι.
Γι αυτό και ο κάθε επόμενος είναι χειρότερος του προηγούμενου.
Η επάνοδος της εκλογής επισκόπων στο αποστολικό πρότυπο μόνο ο Θεός ξέρει πώς θα γίνει.
Εν πάση περιπτώσει, ας δούμε πώς πρέπει να γίνει η εκλογή με δεδομένη την αδιόρθωτη παρούσα κατάσταση. Εκ των προτέρων δηλώνεται ότι θα είναι απάντηση μπαλωματική και όχι αληθινή. Εφ' όσον δεν τηρείται το αυθεντικό και αναντικατάστατο καταστατικό της Καινής Διαθήκης για την εκλογή επισκόπων, είναι σχεδόν βέβαιο ότι και στην επικείμενη «εκλογή» θα έχουμε αποτυχία.
Για να μην είναι χρόνια και πάγια η αποτυχία και το κακό στην εκκλησία διαιωνίζεται και ογκώνεται ολοταχώς και περισσότερο, τουλάχιστον για την εκλογή του αρχιεπισκόπου να γίνεται όχι εκλογή, αλλά μετάκληση. Με ψήφο της ιεραρχίας και του πιστού λαού για μια 3ετία ή 4ετία να γίνεται μετάκληση ενός επισκόπου στη θέση του αρχιεπισκόπου, και μετά την παρέλευση της τριετίας να επιστρέφει στη θέση του.
Έτσι θ' αποφεύγεται η παποποίηση του αρχιεπισκόπου, η διοίκηση του ενός ανδρός και η όλη κακοδαιμονία στην εκκλησία. Αν ένας μετακαλούμενος αποδειχθεί άξιος, ας εκλεγεί και πάλι και πάλι. Αλλά να ξέρει ότι είναι μετακλητός, και ότι μετά παρέλευση της τριετίας θα κριθεί και πάλι.


(Από το περιοδικό ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ μηνός Μαρτίου 2008.)

Δεν υπάρχουν σχόλια: