Ας μιλήσουμε για γνήσια και ζώσα Εκκλησία

ΝΙΚ. ΓΡ. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ:

Ας μιλήσουμε για γνήσια και ζώσα Εκκλησία

Η αναζήτηση νέας ηγεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος αποτελεί την κατάλληλη ευκαιρία για να προβούμε σε κάποιες σκέψεις σχετικές με το ποιόν και τη δράση μιας Εκκλησίας που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως γνήσια και ζώσα Εκκλησία.

Ως πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό της είναι ανάγκη να προβάλουμε αυτό που προκύπτει από το προκείμενο κατά τις μέρες αυτές ζήτημα, της διαδοχής του μακ. Αρχιεπισκόπου. Το θέμα της εκλογής των ταγών της Εκκλησίας συγκαταλέγεται μεταξύ των πρώτων που αναφέρονται στη μία από τις παραμέτρους της συγκρότησής της, τον κλήρο.

Είναι αναμφισβήτητο, όμως, ότι η συγκρότηση της Εκκλησίας επιτεύχθηκε με την αέναη παρουσία του Αγίου Πνεύματος στο σώμα της, που αυτό οδηγεί σε συνοχή και ενότητα τα μέλη που την απαρτίζουν, λαό και κλήρο. Όταν, λοιπόν, κατά την εκλογή των ηγετικών στελεχών της, τίθεται, κατά κάποιο τρόπο, το Άγιο Πνεύμα εκτός της διαδικασίας αυτής, με τις συναλλαγές, τις συμφωνίες, τις διαβολικές διαβουλεύσεις, τις άμεσες ή έμμεσες πιέσεις διαφόρων παραγόντων, όπως πολιτικών ή επιχειρηματικών συγκροτημάτων ή των ΜΜΕ, τις εκ του πονηρού ομαδοποιήσεις, τις εξαγγελίες των προτιμήσεων και τόσων άλλων εφάμαρτων καταστάσεων (που αποτελούν την επάρατη σιμωνία), αναμφίβολα γίνονται ενέργειες άρσης αυτής καθ' εαυτήν της βάσης της συγκρότησης της Εκκλησίας. Ακόμη, ο αποκλεισμός του λαού του Θεού από τις διαδικασίες αυτές αφήνει απλώς, παρά το αρχαίο έθος, την όλη υπόθεση της επιλογής των πνευματικών πατέρων της Εκκλησίας σε μια μικρή ομάδα ανθρώπων.

Με βάση τις παραπάνω σκέψεις, μπορούμε ακόμη να τονίσουμε την ανάγκη να δοθεί η αρμόζουσα στο χώρο της Εκκλησίας θέση στο λαϊκό στοιχείο, με τη δυνατότητα της πιο ενεργητικής συμμετοχής του στα δρώμενα της Εκκλησίας. Ο άκρως υποβαθμισμένος ρόλος των γυναικών ασφαλώς και δεν συμβάλλει στον απαιτούμενο ολοκληρωμένο τρόπο της συγκρότησης της Εκκλησίας.

Περαιτέρω η γνήσια, και όχι η κατ' επίφαση, συνοδικότητα και συλλογικότητά της πρέπει να τη χαρακτηρίζει σε όλα τα επίπεδα της λειτουργίας και δράσης της, δηλαδή την ενορία, την επισκοπή, τη μητρόπολη, την αυτοκέφαλη Εκκλησία. Είναι γνωστό ότι το διοικητικό σύστημα της Εκκλησίας, όπως έχει κατά τους κάτω χρόνους διαμορφωθεί, λειτουργεί σχεδόν ερήμην της συμμετοχής των επιμέρους συσσωματώσεων και έχει καταντήσει προνόμιο μόνο μιας τάξης, εκείνης των ιεραρχών και όχι πάντοτε στη γνήσια μορφή του.

(Ελεύθερος Τύπος. Τρίτη, 5 Φεβρουαρίου 2008)

Ο κ. Νικ. Γρ. Ζαχαρόπουλος είναι ομότιμος καθηγητής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου.